Bizim Çocuğumuz

Özellikle twitter düzleminde Marsel'den hep "çocuk" diye bahsediyorum, hatta bahsediyoruz, takip edenler farkındadırlar. Madem bugün 23 Nisan, ben de bu çocuk lafı benim dilime nereden takıldı onu anlatayım dedim.

Sene 2010. Zamanlardan Avustralya Açık zamanı. Ben o zaman asistanlık sınavını geçmişim, atamamı bekliyorum. Keyfim iyi yani. Maçları izliyorum ama ben ailemin yanındayken genelde TV'den herkesin ilgisini çekmeyen şeyleri pek izleyen biri değilim. O nedenle çoğu maçı bilgisayardan takip etmiştim ama o gün Roddick-Gonzo maçı var, kaçacak maç değil. Ben de kendimi aşıp mutfak televizyonundan izlemek için mutfak masasına tünemişim, minik adamlara bakıyorum.

Annemle babam da tenisi yakından takip etmiyorlar ama Marsel'den haberleri var tabi. Ben TV'yi izlerken babam yanıma geldi, baktı baktı ve sordu "Bizim çocuğumuz mu?" diye. Ben de "Yok, başkalarının çocukları" dedim. Ama babamın "bizim çocuğumuz" lafına çok ısınmıştım duyduğumda. Bu çok kullandığım çocuk lafı da oradan gelir.

Bu da böyle bir anımdır...

23 Nisan kutlu olsun!!